Η σεξουαλική δυσλειτουργία στις γυναίκες αποτελεί μια οντότητα που αφορά ένα μεγάλο ποσοστό των γυναικών, ιδιαίτερα μετά την εμμηνόπαυση. Δυστυχώς όμως, σπάνια αναφέρεται στους γιατρούς. Ακόμη πιο σπάνια, οι γιατροί ασχολούνται με αντίστοιχα προβλήματα, με αποτέλεσμα να εντυπώνονται στη συνείδηση των γυναικών ως φυσιολογικά επακόλουθα της ηλικίας.
Τα συχνότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει μια γυναίκα αφορούν σε διαταραχές ερωτικής επιθυμίας, δυσκολία ή πόνο στην επαφή, και διαταραχές οργασμικής λειτουργίας. Συχνά, οι καταστάσεις περιπλέκονται ακόμη περισσότερο όταν συνυπάρχουν συνοδές καταστάσεις όπως ουρολοιμώξεις, ακράτεια ούρων ή πρόπτωση. Παράλληλα, συστηματικά προβλήματα όπως οι θυρεοειδοπάθειες, ο σακχαρώδης διαβήτης και οι καρδιοπάθειες μπορούν να επιτείνουν το πρόβλημα.
Η σωστή διάγνωση, πάντα με βάση τις επιθυμίες και τις προσδοκίες την κάθε γυναίκας και η αναγνώριση του προβλήματος, αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της σωστής αντιμετώπισης.
Σε σχέση με την επώδυνη επαφή, μια πλειάδα προβλημάτων μπορεί να συντελέσουν στο πρόβλημα. Από απλές καταστάσεις όπως οι κολπίτιδες, μέχρι την ατροφία του κόλπου μετά την εμμηνόπαυση, κάθε κατάσταση πρέπει να αντιμετωπιστεί στοχευμένα και αιτιολογικά. Βοηθήματα όπως ειδικά λιπαντικά και κολποδιαστολείς, με σωστή καθοδήγηση και εκπαίδευση είναι σε θέση να δώσουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Η ελάττωση της ερωτικής επιθυμίας αποτελεί μια σαφή και αναγνωρισμένη οντότητα, η οποία σε μεγάλο βαθμό σχετίζεται με τις ενδοκρινικές και σωματικές αλλαγές που φέρνει η ηλικία και η εμμηνόπαυση. Η σωστή καθοδήγηση σε σχέση με τη σημασία της ερωτικής επαφής, ακόμη και σε επίπεδο οικειότητας, είναι πολύ σημαντική για την επίλυση του προβλήματος. Το σώμα αλλάζει με την ηλικία και το ίδιο συμβαίνει και με τις επιθυμίες και τις προσδοκίες μας. Αντίστοιχα, θα πρέπει να τροποποιηθεί και η έννοια της σεξουαλικότητας ώστε να ανταποκρίνεται στις επιθυμίες κάθε γυναίκας.
Μια πολύ μεγάλη βοήθεια στην επίλυση των σεξουαλικών δυσλειτουργιών στις γυναίκες αποτελεί η σωστή επικοινωνία μεταξύ του ζευγαριού και του γιατρού. Στις περισσότερες περιπτώσεις, κρίνεται απαραίτητο να συμμετέχει ο σύντροφος στη διαδικασία. Παράλληλα, η σεξουαλική θεραπεία, με τη συνδρομή ενός εξειδικευμένου ψυχολόγου ή ψυχιάτρου, μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα. Το σπάσιμο των στεγανών, σε σχέση με την αναγνώριση του προβλήματος και την αναζήτησή βοήθειας, αποτελεί ένα πρώτο, γενναίο βήμα. Από το σημείο αυτό και έπειτα, η σωστή και μεθοδολογική προσέγγιση του προβλήματος είναι απαραίτητα για την σωστή επίλυση.